ولی نشد که روبروی وضوح کبوتران بنشیند
و رفت ... و پشت حوصله نورها دراز کشید
و هیچ فکر نکرد که ما میان پریشانی تلفظ درها
برای خوردن یک سیب
چقدر تنها ییم
برای بهترین آدمی که دیگر نیست .